ข้อแรกสำหรับการเปิดร้านอาหาร.. ที่ตั้ง บริเวณ และสถานที่ เพราะเป็นปัจจัยหนึ่งที่เข้าถึงผู้บริโภคได้เป็นอย่างดีเมื่อเขาอยากได้ไม่ก็อยากรับประทานอาหาร ด้วยต้นเหตุนี้จึงทำให้จำต้องอาศัยคำเสนอแนะจากคนชรา ซึ่งข้อคิดเห็นส่วนมากคือ เปิดร้านอาหารให้เลือกในบริเวณแหล่งท้องที่คนเยอะๆ ไว้ก่อน นั่นแค่ส่วนหนึ่งอย่างเดียว จะเปิดร้านค้าทั้งทีจำเป็นต้องทำแบบมือโปรนั่นคือ ไปนั่งตรวจตราบริเวณที่เราหมายตาไว้ก่อนอย่างน้อยหนึ่งพระอาทิตย์

เผชิญดูสิว่า กลุ่มชนแถวนั้นหมายถึงกลุ่มเจ้าหน้าที่บริษัท หมู่คนดำเนินงานโรงงาน กลุ่มนักศึกษา นักศึกษา หรือไม่ก็พ่อบ้านแม่บ้านแม่เรือน ชนิดของผู้คนจะเกี่ยวข้องกับชนิดของซื้อของขายและราคาที่เราจะจัดจำหน่าย เช่น ไม่จำหน่ายเสต๊ก, สลัด หรือไม่ก็อาหารพลานามัยในแถวโรงงาน แต่พึงจะขายของที่กินง่ายๆ อิ่มท้องอย่างข้าวนึ่งหมูทอดไก่ทอดในมูลค่าไม่แพง

ยิ่งไปกว่านั้นจำเป็นจะต้องมองออกระยะเข้างาน พักเที่ยง เลิกงานเป็นระยะเวลาไหน มิใช่ว่ามาเริ่มค้าขายตอนลูกค้าเข้าทำงานไปแล้วแถมเก็บของ กลับบ้านก่อนเวลาเลิกงานเสียอีก เช่นนี้ก็เจ๊งเนื่องด้วยไร้คนมาจับจ่ายใช้สอยแน่ๆ เรื่องที่จอดรถสำหรับร้านอาหาร ก็อย่าให้ยากถึงกับจำเป็นต้องไปจอดห่างเป็นกม. เพื่อจะเดินย้อนมาซื้อถ้าหากของเราไม่ได้ต้องปากระดับแม่ช้อยต้องมารำ

ที่เด่นเพียรเลือกคัดเปิดร้านอาหารบริเวณร้านให้ดูโดดเด่นเห็นแต่ไกลลิบ อยู่ด้านหน้าๆ  ไว้ก่อน มิได้ไปเดินหลบซุกอยู่แถวหลังๆ ถูกร้านอื่นบดบังหรือมีเสามีป้ายแขวนบังจนผู้ซื้อนึกว่ากำลังโดนชักชวนเล่นซ่อนหาไม่ก็โป้งแปะ!